30 Ιανουαρίου 2007

Χαμηλόφωνα

adeline


Πρέπει πάντα να υπάρχει κάποιος. Πραγματικός ή επινοημένος. Για να πρωταγωνιστήσει σε μια ιστορία, να χαθεί μέσα σ’ ένα όνειρο, να δοκιμαστεί μέσα σ’ ένα παραμύθι. Με ονόματα που αλλάζουν, μορφές δανεισμένες.

Θα ήταν ο ιδανικός αναγνώστης, αν δεν ήταν ο μοιραίος ήρωας.

Θα ήταν ο ιδανικός συνένοχος, αν κατόρθωνε να σπάσει τα δεσμά των λέξεων.

Θα σου κρατούσε το χέρι.

Χωρίς αυτόν, η γραφή δεν έχει νόημα.

5 σχόλια:

Donald είπε...

κοκκινη κλωστη δεμενη , στην ανεμη τυλιγμενη....

θα μπορουσε να ηταν ενας ηρωας ...cartoon.

πακ, πακ, πακ...

Ανώνυμος είπε...

Θα μπορουσε βεβαια ...
...να ηταν ο ανθρωπος της διπλανης πορτας.

Με διπλη ζωη.

Ενας Κουρσαρος ...undercover.

Unknown είπε...

Τι να πω τώρα που ο μεν Ντόναλντ είναι το alter ego του Φάντομ Ντακ, o δε Corsair επανακάμπτει ως Lara!!!
(Αυτές οι διπλές, μυστικές ταυτότητες, πια...)

Suspect είπε...

mike oldfield - music from the balcony...

zouri1 είπε...

καλοοοο!