Ανεξιστόρητες Ιστορίες.

Κατόρθωσα να τελειώσω το Untold Stories από τον Alan Bennett. Είμαι αρκετά υπερήφανος του επιτεύγματος καθώς το βιβλίο εχει περίπου 650 σελίδες και μου πηρε μια λιγότερο από εβδομάδα, εν τω μεταξύ έχω διαβάσει επίσης τον ατελείωτο αριθμο των περιοδικών που εχουν κατακλησει την αγορά.

Ήμουν αρκετά έκπληκτος με την υποδοχη που το βιβλίο δεχτηκε εντος των τοπικών συνόρων μου (ακόμα κι αν, ανεξήγητα, εμφανίστηκε στη νέα μυθιστοριογραφία) δεδομένου ότι είναι ένα πολύ αγγλικό βιβλίο με πολύ αγγλικές μνήμες και καταγγελίες.

Εκπλαγην που, ο Bennett, στις σελίδες των αποσπασμάτων ημερολογίων, έρχεται ως αρκετά γκρινιάρικο άτομο. Είναι καλό να ξέρω ότι μοιραζόμαστε μερικές ιδιότητες. Αμφιβάλλω ότι θα ανεχόμουν μια διαβίωση γυναικών σε ένα φορτηγό μεσα στην αυλη του σπιτιου μου για δεκαπέντε χρονια. Ακόμα και μετά από την ανάγνωση του βιβλίου, δεν είμαι αρκετά βέβαιος γιατί της επέτρεψε να το κάνει έτσι. Βλέπω ότι πιθανώς πάντα θα προτιμούσε να αποφύγει τη σύγκρουση, αλλά ακόμα δεν μπορεί να τον έχει καταστήσει τοσο πολύ δημοφιλή με τους γείτονές του, αν και υποθέτω ότι το ξέχασαν μετά από ένα ή δύο χρονια και έγινε μέρος της καθημερινής ζωής τους, περιπου οπως δεχτηκα εγω ότι τα τραίνα που περνούν διπλα απο το σπιτι μου έχουν γίνει μέρος της δικιας μου ζωης.

Απόλαυσα το βιβλίο και με επιασε μελαχγολια από τις περιγραφές επισκέψεών του στις αρχαίες εκκλησίες για να δει τα παράθυρα και τα μνημεία. Ήμουν συλλέκτης φωτογραφιων εκκλησιών με εκείνο τον τρόπο που ο ίδιος για μια στιγμή εν τούτοις, απροσμενα κατά τη διάρκεια του τελευταίου ταξιδιού μου στην Αγγλία που πέρασα κοντά απο το Romney Marsh χωρίς επίσκεψη στο St. Mary. Όταν έζησα εδώ κοντά στο Ashford, το επισκεπτομουν τακτικά, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και καθόμουν ήσυχα σε ένα από παλαιά οικογενειακά κιβωτία.

There are some pretty churches here in the US, but few that have the same sense of history within, and none that were in existence at the time of King Canute as was the Church of St. Clements in Old Romney.

But Bennett has distracted me from some domestic tasks over the past few days; notably, cutting the grass. I don’t mind too much as the dandelions, of which there truly is a golden host, are such a cheery yellow though I suspect that I will be battling them with some form of weed killer within a few weeks. It’s a battle I am destined to lose.

On the subject of the yard, I have a pair of crows nesting and while they are likely to be eyed suspiciously by my neighbor, I find them interesting to watch. Yesterday, for example, I watched them chase a squirrel away from the tree in which they are nesting. They harried it until it fled across the creek at which time their mission appeared to be accomplished. I was surprised to learn that a squirrel might, on rare occasions, eat bird eggs. I am a fact richer today thanks to my crow neighbors.