23 Φεβρουαρίου 2007

Πρόγευση του ερχόμενου Απριλίου

...cras amet qui nunquan amavit, quique amavit cras amet

My dearest Corsair
,

ο Απρίλιος αργεί ακόμη - ωστόσο εμπεριέχει την απάντηση.
Αύριο θ' αγαπήσει όποιος ποτέ του δεν αγάπησε, όποιος αγάπησε αύριο θ' αγαπήσει.
Δες πώς ο στίχος κάνει κύκλο: ξεκινά και τελειώνει με το cras amet, με το αύριο θ' αγαπήσει.
Και, πώς, ανάμεσα στα άκρα, στην αρχή και το τέλος, εγκλείεται μια άρνηση και μια κατάφαση - και πώς κι οι δυο τους συμφιλιώνονται σε χρόνο μελλοντικό.
Μέσα σ' αυτόν τον κύκλο, υπονοείται ένας θάνατος, μια αγρυπνία, μια γέννηση, μια καταστροφή και η σιωπή.
Αρκετά υλικά για να χτίσει κανείς ένα όνειρο.

Ολόκληρο το παραμύθι, παραμονές του Απριλίου.





14 σχόλια:

zero είπε...

Like a circle in a spiral
Like a wheel within a wheel
Never ending or beginning
On an ever-spinning reel

As the images unwind
Like the circles that you find
In the windmills of your mind...

Ταιριαζει απολυτα.

Unknown είπε...

Αυτό λέγεται cheating! Αλλά, εντάξει, ήταν εύκολη η απάντηση :))

Ανώνυμος είπε...

Adeline , Adeline
γιατι να εισαι η Adeline?

Αν μεσα σε ενα στιχο υπαρχουν τοσα πολλα νοηματα, θα το καψω το κουρσαρικο.

Δεν κανει κυκλο μονο ο στιχος,
αλλα και τα νοηματα του στιχου.
Καλλιστα μπορει να συμβει η ακολουθια...
...σιωπη, καταστροφη, γεννηση,αγρυπνια, θανατος.

Με την λογικη αυτη τωρα ζουμε την Αγρυπνια μας.

Και η αγρυπνια φερνει διψα και η διψα επιθυμια για νερο.
Και το νερο ειναι γλυφο.

Ανώνυμος είπε...

Το κουρσαρικο σκαρι θα ριξω στο νερο
και θα σηκωσω τετραγωνο πανι
απεναντι στον θειο ανεμο
σε θεους και δαιμονες φωναζοντας ευχη
να με αφησουν να κουρσεψω την καρδια σου την σκληρη.

(τι γραφω ο δολιος?)

Donald είπε...

Που πας ρε Καραμητρο?

Unknown είπε...

Τώρα με τη διακειμενική αναφορά στον Shakespeare, δεν αντιστέκομαι στον πειρασμό
How like a winter hath my absence been / from thee.
Και, βάλε φωτιά στο κουρσάρικο - θα φτιάξουμε άλλο.
Η σειρά στο ποίημα είναι: θάνατος, αγρυπνία, γέννηση, σιωπή, καταστροφή. Αλλά όλο αυτό επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο: και κοίτα τι ενδιαφέρον, η γέννηση, βρίσκεται στο κέντρο.
Το στιχούργημα του δεύτερου σχολίου ήταν έκπληξη πάντως (τι γράφεις, αλήθεια;)
Και, αχ, βρε donald, η παρέμβασή σου, καίρια, όπως συνήθως.

Medora είπε...

Καλέ, τι κάνετε εσείς εδώ; Ο donald μου το σφύριξε. Δεν τα περνάτε διόλου άσχημα, βλέπω. Άντε να δω πόσο θ' αντέξετε την απομόνωσή σας.

Ανώνυμος είπε...

Γεια σου Medora τι κανεις?

Adeline, Adeline...

σαν θα'ρθει η ωρα σαν θα'ρθει η στιγμη
κουρσαρικο θα κλεψω με παντιερα φουσκωτη
και θαρθω να σε κλεψω με μια αγκαλη
απ'του Σουλτανου την ομορφη αυλη.

(τι ποσταρω ο τυπος!)

donald ...δεν θελω εξυπναδες.
παλιοπαπο.

Donald είπε...

Πολυ στην ποιηση το ριξαμε.
Αυτο σημαινει οτι ο Αλεκτωρ δεν εχει λαλησει...
...και ουτε το βλεπω δηλαδη...

Unknown είπε...

corsair: στο δεύτερο ποιηματάκι ταιριάζει ως μουσική υπόκρουση "Η απαγωγή από το σαράι" του Mozart ή ο "Σεβάχ ο θαλασσινός" του Λοΐζου.
medora - καλώς την! πώς κι από δω;
(corsair, ίσως έπρεπε να βάλουμε κάποια φραγή στα σχόλια, αυτοί οι δυο θα μας το κάνουν ολίγον καλοκαιρινό, φοβάμαι!)

Medora είπε...

Ααααα, εμένα μ' αρέσουν αυτά - ο donald είναι ο ανακατωσούρης. Παιδιά μου σας αφήνω, περιμένω επισκέψεις. Αν ήσασταν εδώ θα πίναμε όλοι μαζί ένα κρασάκι (o donald πάντως θα είναι).

Ανώνυμος είπε...

Ρε τον Donald τι γραφει..
φιλε κοψε την πλακα γιατι θα την τρομαξεις την γυναικα.
Και μετα παει ...πεταξε ...ο αλεκτωρ.

Καλημερα Adeline!

Medora ...μην του δινεις θαρρος.
το παλιοπαπο θα μου χαλασει την δουλεια.

zero είπε...

Aa ...καλα , ξεφυγατε τελειως.

Medora είπε...

Και βέβαια έχουν ξεφύγει! Καλημέρα σε όλους.
(Καλά τα πηγαίνατε μέχρι τώρα, με τα σύντομα κειμένακια, αλλά όπως βλέπω χαλάσατε κι εσείς).